2012 Sonunda Bitti!

2012'ye veda ederken, önceki senelerde nasıl bitirdiğimi hatırlamak istedim ve 2012'nin bu son günündeki yazımda yer vermek istedim.

* 2008'e nasıl veda ettiğimi bilmiyorum; 2009'a bloglamaya "tekrar" başlayarak ve bu sefer hiçbir şekilde silmemeye niyetlenerek bir giriş yapmışım. Şu şekilde: 2008'den hemen sonra. - Heyecanlı, biraz da ciddi bir giriş yapmışım bloguma. O zamanlar üniversite 2. sınıftaydım. Epey ilginç bir sene geçirdim. Amerika'yı gördüm. Çok anlamlı ve özel şeyler yaşadım o yıl. Güzeldi.

* 2009'a veda ederken çok hüzünlü olduğumu hatırlıyorum. Ve şöyle bitirmişim: 2009 - Doğru hatırlıyormuşum... 2010 yılında Erasmus ile birlikte yığınla tecrübem oldu diyebilirim. Güzeldi; önceki yılı hüzünlü bitirsem de.

* 2010'a veda ederken üzerimde fazlaca yük vardı. Fiziksel anlamda da vardı, şişmandım yahu. Şu şekilde bitirmişim: 2010 - Güzel bir karar almıştım beslenme konusunda. Ve başarıya ulaşmıştım.

* 2011'e veda ederken her şey yerli yerine oturmuştu. Ben daha da sağlıklı hale gelmiştim. Hala daha gurur duyarım kendimle. 2011 biraz boş geçmişti benim için. Hatırlamıyorum bile koca yılda ne yaptığımı. Ama Royal Team vardı o zamanlar. 3 kız ve erkek olarak benden oluşan bir grup. Epey samimi bir ortamdı. 2012'de tamamen dağıldık tabii... 2011'e de şu şekilde veda etmişim: 2011 - Yoğun yaşamışım. Aldığım kararların hangi birini gerçekleştirdim şu anda, emin değilim.

Ve 2012. Ah 2012! Bittiğin için mutluyum. Çünkü hayatımda kendim için bir çok şeyi başardığım bir yıl oldu. mezuniyet, fiziksel açıdan çok başka bir insana dönüşmem, duygusal anlamda yaşadığım olgunluk ve tam bitmesine yakın edindiğim çok güzel insanlar ki hepsi fotoğrafçılıkla ilgilenen aşırı aşırısı tatlı ve olgun insanlar... Teşekkür ederim herkese her şey için. Ve şükürler olsun her şey için.

2013, güzel gel be. N'olur? :)

2012'ye Veda Ederken

**Bu geceki bir Skype konuşmasında yazdıklarım**

[00:50:19] Arif: keşke sevgilim olsaydı böyle
[00:50:29] Arif: bi hafta sonunu tamamen onunla geçirseydim
[00:50:39] Arif: böyle cumartesi saat 10-11 gibi kalksaydık
[00:50:50] Arif: harika bir kahvaltı hazırlasaydık böyle her şeyden olsaydı
[00:50:58] Arif: patlayana kadar yeseydik birlikte
[00:51:07] Arif: o gün başka bir şey yemeseydik mesela
[00:51:16] Arif: bütün gün sarılıp uzansaydık kanepede
[00:51:25] Arif: daha güzel bir an olamaz bence

2013? Lütfen.

Ekran ve Ötesi

Şu önümdeki ekrandan bakıyorum bazen dünyaya. Bazen diyorum keşke hep bu ekrandan baksaydım, hiç ekranın ötesini görmeseydim, daha mutlu yaşardım; çünkü bilmezdim o zaman insanların ne kadar farklı olabileceğini, daha kolay inanırdım mesela iki kişinin birbirini sevebileceğine; alkolün çok zararlı olduğuna inanır ve uzak dururdum.

Umutla beklerdim eğer şu ekranın ötesindekileri bilmesem. Sıcacık bir evde, annemin yaptığı kurabiyelerden yerken, babamla klasik atışmalarımı yapardım. Tek derdim yarına yetişmesi gereken ödevler olurdu. Ya da şu anki zamanda hala daha ekranın ötesini bilmediğimden, mezun olmuş; ama gelecek için fazlaca pembe hayallerim olurdu. Sonra güzelce uyurdum. Sabah kalktığımda annemi telefonda konuşurken bulurdum; ona kızardım, çok konuşuyorsun telefonda, diye.

Bazen sessizce uzaklaşmak istiyorum her şeyden. Kimseye bir açıklama yapmadan. Kimseyi kırıp üzmeden. Bazen aileme bile yük olduğum konusunda düşünceler geliyor. O derece depresifleşebiliyorum. Sonra her şeyin aslında mükemmele yakın olduğunu görüyorum. Ve halime şükrediyorum.

Ekranın ötesindeki her şey o kadar da kötü değil bir yandan. Allah'ın insanları ne kadar çeşitli düşünce ve duyguyla yarattığını görebiliyorsunuz. Eğer bu şekilde bir inancınız yoksa, şu açıdan da değerlendirebilirsiniz, dışarıdaki insanların ne gibi bir düşünce gücüne sahip olduğunu bilerek yaşama atılmaya çalışırsınız. Daha az düşersiniz, koşarken. Düşmek kötü mü? Belki değil. Kimine göre hiç değil. Düşerek tecrübe edinileceğine inanan kimseler de var. Ya sürekli düşenler?..

Pişman değilim ekranın ötesini gördüğüm, yaşadığım, bildiğim için. Pişman olduğum bir şey de yok aslında. Üzüldüğüm şeyler var sadece. Geçmişimle ilgili üzüldüğüm şeyler...

Bu gece hepsini affediyorum ve hepsinden özür diliyorum. Geçmişimle ilgili her şeyi, herkesi affediyorum. Hatalarım varsa, sesim duyulduğu sürece özür diliyorum. Gitmekte özgür bütün hayaller, nefretler, sevgiler, aşklar...