Bugun de yalniz miydim?..

Yalnizlik kotu bir sey. Bunun aksini savunmama ragmen, ne kadar kotu oldugunu iliklerime kadar yasayabiliyorum. Tabii yalnizlik deyince, akla bir kac turevi gelebilir. Benimkisi, 1.5 sene once birini cok sevip/sevilip; ayrilmak zorunda kalip, o gecen 1.5 yillik surede kimseyi sevemeyip; ustune daha da fazla sevgiye ihtiyac olma durumundan ibaret. Yani kalbimin yalniz kalmasi, bendeki yalnizlik.

Son gunlerimi garip yasiyorum blog. Yani bilirsin, gereksiz bakismalar, ayakustu kurulan hayaller... daha bir cok ornegini gozume sokarak yasatiyor hayat kendini su siralar. Elimden gelenin en iyisini yapmayi calisiyorum bu konuda. Diyorum kendime, nasilsa mezun olacaksin bu sene, insallah, bitince dusunursun. Nereye gidecegin ne yapacagin belli degil, diyorum kendime. Hatta ustune, Arif nasilsa fazla kilolarin var ve bunlar seni rahatsiz ediyor; onlari verdigin zaman daha da etkili bir insan olacaksindir, eminim. Bekle, mezun olana kadar onlari da ver ve harika bir sekilde basla her seye, de diyorum. Biliyorum, su siralar kendimi kandirma konusunda uzmanliga dogru gitmekteyim. Ya da sonuna kadar hakliyim... Neyi bekliyorum ki? Neden bekliyorum ya da? Neden sakince koseme gecemiyorum?

Korkuyorum sanirim. Sevmeyi ve sevilmeyi unutmaktan korkuyorum. Ondan galiba butun bu kendimi bos yere hirpalamalarim, kendimin duydugu bagirmalarim, kufurlerim...

Gectigimiz Cuma namazinda yine boyle garip dusuncelere girdim. Cuma gunleri sanki beynime ve vucuduma reset atiyorum. Tuhaf dusundugumu hissettim yine. Ve yine, hala ne kadar masum kalabildigimi gordum dusuncelerimin. Ya da camide mi bu sekilde oluyor? Yaptigim seylere ragmen, hala butunumde masum olduguma olan inancimi kaybetmemem ne kadar daha devam edecek? Bunlardan korkuyorum iste. Dogru olana ulasamadan, butun sahip oldugum guzel seylerimi kaybetmekten korkuyorum. Bir gun bombos bir sekilde kalmaktan korkuyorum. Olabilecek en dogru seyin karsisinda, buyuk bir yanim eksik gibi dikilmekten korkuyorum...

Sukrediyorum sahip oldugum her bir maddi sey icin; ama daha cok sukrediyorum, sahip oldugum guzel arkadasliklar ve en onemlisi, ailem icin... Yine de garip bir aci cekiyorum kendimce. Anlayanlarla anlamayalarin arasinda gidip geliyorum surekli. Bazen tek istedigim bir kalp oluyor. Bazen ise beni anlayan ve yardim etmek icin hazirda bekleyen bir 'el'e ihtiyac duyuyorum. Cok nadir zamanlarda da yalniz kalmak istiyorum; ama gelin gorun ki digerlerine sahip olamadigim icin, bu 'cok nadir' zamanlar, gunumun tamamini ele gecirmis oluyor.

Elimden gelen tek seyi yapiyorum ben de. Sabredip; beklemeyi...

Ask mumkun mudur hala?

Bugun tamamen bir kayip zaman yasadim. Cuma gunlerini seviyorum, bunu bircok kez yazdim; ama gercekten Cuma gunlerinin bende ayri bir yeri var(di). Bugun ne yazik ki bos bir cuma gunu yasadim. Boyle nasil derler, onceki gece gec yattigim icin, gec kalktim. Cuma namazina gidemedim ki benim Cuma gunumu ozel gunum yapan sebeplerden biridir bu. Butun gun sacma salak seylerle ugrastim. Yapmam gereken odevleri yapmadim, ders calismadim, kitap okumadim... Hani her gun boyle tempolu bir sekilde bunlari yapiyor olup; bugunu boyle kendime serbest biraksam, dert yanmam bu sekilde; ama hemen hemen son iki haftadir boyle geciyor zamanim...

Son bir yildir yazdigim yazilarin hemen hemen hepsinde, surekli bir mutsuzluk durumu var. Hatta son 1.5 yildir yazdiklarimda var bu durum... Bu da Amerika'dan donusume tekabul ediyor. Zamani geri alsam, tekrar o zamana geri donsem, yine sever miydim birilerini, bu sekilde olacagini bilmeme ragmen? Hani gercekten asik olmayi o anda ogrenecegimi bilmeme ragmen, geri adim atar miydim birilerinden uzaga dogru? Yine ayni tecrubeleri yasar miydim, ayni istekle?.. Ne evet ne de hayir diye cevaplayabiliyorum bu sorularimi. Yapim geregi gecmisimle yasiyorum her yeni gunumu ben. Gecmisimden kopamiyorum; cunku gecmisime deger veriyorum. Bazen gelecegimin kara bir nokta olarak gelismesine neden olsa da bu durumum; cogu zaman daha rahat hissetmemi sagliyor. Ne mutluyum ne de mutsuzum bu konuda; cunku gecmisim cok renkli ve cok eglenceli diyemiyorum. Yaptigim hatalari kucuk bulamiyorum. Belki de genel olarak abartiya duskunlugumden dolayi olabilir bu durum.

Hayati fazla kurcalamak gibi bir sorunum var. Haddinden fazla bir sekilde hatta. Ne zorum var ki? Neyi ariyorum ya da?.. Ya da simdiye kadar aradim da ne buldum? Aslinda tek sorunum soru sormamayi ogrenebilmekte. Bu konuda basarili olsam, ne hayat ben tarafindan kurcalanmis olur; ne de surekli cevapsiz sorular biriktirmis olurum aklimda.

Not: Su anda okudugum Masumiyetin Tadi isimli kitabin yazarina buradan selamlarimi iletiyorum. Bir ask bu kadar uzatilarak anlatilir. Kitabin yarisina kadar olaylarin gectigi iki haftayi anlatti, simdi de sacma bir sekilde devam ettiriyor. Israrla okuyorum ben de...

Not 2: Beni yaratan yuce varligin onunde egilerek diyorum ki: Ne olur icime biraz sevgi koy, biraz huzur koy, karsima "O" kisiyi cikar.

Not 3: Son 3 haftadir asiri derecede kahve tuketmeye basladim. Su anda iciyorum mesela. Neden? Gazli icecekleri birakip; neden kafeinli olanlara yoneldim ki ben?.. Vazgecemiyorum bu durumumdan.

Not 4: Godaddy.com promosyon yapmis ve .com uzantili alan adlarini hizmet bedeli dahil 1.17$'a gelecek sekilde satiyor. Satti da ve ben bir tane aldim. Bu demek oluyor ki aklimdaki Ingilizce blog olayina yakin bir zamanda giris yapabilirim.

Not 5: Ders calismam lazim. Toefl'a yuklenmem lazim. Kendime gelmem lazim. Bir cok arkadasimin demesi uzerine, bir sevgi yogunluguna girersem duzelecegime inaniyorum ben de. Yine de herkesin sevgiyle basariya ulastigi bir dunyada yasamadigimi dusunerek; bu sekilde de basarili olacagima inaniyorum ben, zayif bir ihtimal de olsa...

Not 6: Bu sarki kimlere gelsin?.. *Stephanie Laurens! O lanet ask romanini uzattikca uzattigin icin, bu guzel sarki sen haric herkese gidebilir!!!*

Not 7: Neden sabaha karsi yaziyorum ben her sefer? Biliyorum nedenini sanirim.

Levent Yüksel – Aşk Mümkün Müdür Hala

Merhaba garip dunya...

Hayat bazen cok hizli geciyor. Son 2 haftamin nasil gecmekte oldugunu idrak edemiyorum adete; ama hani boyle cok guzel seyler yasarsiniz da, renkli zamanlarin icinde zamaninizi hizlica gecirirsiniz ya, bende su anda o YOK. Tamamiyle bos bir sekilde, gereksiz seylerle mesgul olarak geciyor hayat bende son zamanlar...

Vizelerden sonra sanirim epeyce kopmus durumdayim. Bazi konulardaki ihtiyaclarimi nasil kapatacagimi bilmiyorum. Ayni zamanda yeni ihtiyaclara gebe dusuncelerimi de nasil ort bas edecegimi bilmiyorum. Oyle tuhaf, ilginc vb. kelimelerle ifade ediyorum son zamanlarimi. Gec yattigimda sabah kalkmakta epeyce zorlandigimi gormekteyim son 3 gundur. Toefl kursu almis basini gidiyor, ucundan tuttum; ama ne kadar geri cekebilirim mechul.

Eskiden bu tip durumlarda, genelde bir seyleri beklerdim hayattan, birinden, Allah'tan... Simdi ise adeta buyuk bir pencereden bakiyorum, bos bir dunyaya. Isteksiz, normalden daha garip bir hayatim var. Neyi bekliyorum, bilmiyorum. Derdim ne, onu da bilmiyorum. Bir sorun yok aslinda, cok iyiyim her konuda. Yalniz, yeni ya da faydali bir sey de yok hayatimda. Kis aylarlarinin psikolojime etkisi mi acaba bu durum?.. Emin olamadim birden. Vizelerden sonraki sozlerimin bir kismini tutabilmekteyim. Vucuduma garip, gereksiz, sacma yiyecekleri yuklemiyorum 4 gundur. Gayet de memnunum halimden. Dikkat ediyorum yedigim seylerin oranlarina. Ders calismam gerekirken beni bekleyen odevlerle bakisiyorum uzun uzun, aksamlari...

Yine geciyor zaman. Yine tutamiyorum hicbir sekilde. Harcanan gunler, duygular, bedenler; paylasilan gunahlar vb. bircok sey yasaniyor baktigim dunyada. Ne kadar sessiz kalabilirim o dunyaya daha, bilmiyorum. Ne kadar uzak durabilirim, onu da bilmiyorum.

Gecenlerde tiyatroya gitmistim uzunca bir zamandan sonra, guzeldi. Bu hafta sonu Ales sinavina girecegim. Erasmus'a tekrar basvurmam gerekiyor bir ara, staj icin. Gidecegimden degil, de Ingilizce sinavi icin. Iaeste'de nereyi kazandigim belli olmali henuz. Bu donem tum derslerimi verebilsem, cok guzel olur gercekten. Ki verebilirim de. Notlarim, alttan dersi olmayan cogu kisiye gore gayet iyi.

Neyse... En azindan hayatimda kotu bir sey yok su anda. Bunun icin bile sevinebilirim. Cok sukur.