15 Kasım 2010 Pazartesi

Eger mezun olabilirsem...

Mezun olunca Arif ne yapacak:
Yuksek lisans yapabilir Turkiye’de, doktora ya da ona benzer bir sey. Bunun icin de Ales’den yuksek bir puan almasi lazim. Bununla birlikte ortalamasini da yuksek tutmasi gerekiyor. Dolayisiyla derslerine calisip, zamaninda bitirip, ustune notlarini da yuksek tutmasi gerekiyor.
Yurt disina cikabilir bir sekilde. Oylesine cikabilir, herhangi bir is yapacak sekilde. Bunda bir sorun yok. Yine sart olarak okulunu olabildigince erken bitirmesi gerekiyor.
                Yurt disina yuksek lisans yapmak icin cikabilir. Bunun icin okulunu yuksek notla ve zamaninda bitirmesi gerekiyor Arif’in. Toefl sinavindan yeterli puani almasi gerekiyor. Maddi yardim almak icin MEB’e basavurabilir Arif, yurt disindaki yuksek lisans programlari icin; ama boyle bir durumda Turkiye’ye donmesi gerekir. Bu durumda Arif’in Ales’e girmesi gerekiyor, Toefl’dan yuksek puan almasi gerekiyor, notlarini yuksek tutmasi ve okulunu zamaninda bitirmesi gerekiyor.
                Sonuc olarak Arif’in okulunu zamaninda bitirmesi ve Toefl sinavindan yuksek puan almasi gerekiyor her durumda. Daha sona notlarini yuksek tutmasi gerekiyor buna ek olarak. Ondan sonra da. Mezun olduktan sonra, Ales sinavi icin hazirlanabilir Arif. Hepsinin yaninda Arif Kpss’ye de calisabilir o donem icerisinde, UDS ve KPDS’ye de calisabilir ayrica.
                Arif’in ogretim elemani olmak gibi bir dusuncesi ve hayali var aslinda. Ya da yurt disindaki hayatina gore kendine gore bir is belirleyebilir.
                Zamaninda okulunu bitirmesi, Arif icin en ideali. Bu yuzden vize ve final sinavlarina cok iyi bir sekilde calismali Arif. Ilk donem daha zorlayici gozuktugu icin, her anini derslerine onem vererek gecirebilir. Bunlarin yaninda kitap okumak ve film izlemek gibi kendi capinda aktiviteler yapabilir. Diyet yapmak gibi bir durum da soz konusu olabilir. Her sey, en mukemmel olmaya yonelik sekilde yapilmali Arif icin.
                Dalgali sacli cocuga ek bilgiler. Basari elde edildigi zaman mutluluk veriyor. Uzaktan hayal etmekle degil… Bu yoldayken artik duygularini bir kenara birakmali Arif. Ne istedigini ve yapmasi gerekenleri biliyor artik. O yuzden zaman kaybetmenin bir anlami yok.
Tesekkurler…

8 Kasım 2010 Pazartesi

Bayrama gidis. // Vizeler kapiya dayandi!

Nerelerdeyim ben blog? Neresinden koptum da hayatin, bir parcam burada, bir parcam uzak bir ulkede, diger parcalarim ise gereksiz insanlarin elinde duruyor? Dagildigimi hissediyorum son zamanlarda. Hani "insan beserdir; sasar" sozundeki gibiyim. Insanligimin tum alt ve ust seviyelerini uygulayip; fiziksel bir dalga olusturuyorum duygularimda.

Kalbim yok artik. Bundan eminim; cunku farkettim ki gecen yazdan sonra artik kimseyi sevemiyorum, arkadas/dost/sevgili hic farketmiyor. Insanlara guvenim zaten dalgali haldeydi. Son zamanlardaki yaptigim bir kac salak davranistan sonra farkettim neresinde oldugunun parcalarimin... Kalbim kimde kaldi bilmiyorum; ama ruhum normal hayati yasamak icin cirpirniyor. Duygusuz, hissiyatsiz, dusunmeden, zamanla yetinerek...

Cevremdeki insanlara zarar veriyorum. Ya da vermiyorum; sadece onlarin istedigi eski Arif olmadigim icin, yerlerinden bana cemkiriyorlar. Kim hakli tartisilir. Herkes kendine cevirmemi istiyor kasigi. Oysaki ben kasigimi da bir yerde biraktim...

27 Kasim - 6 Aralik arasinda vizelerim var. Tam 13 ders aliyorum. Vize haftasi 5-6 gun olarak geciyor. O gunler icinde o kadar dersten basarili olmam lazim. Bunlarin hepsi gecen seneki Amerika macerasinin kotu bir sonucu. Iki kotu sonucundan biri... Yine de iyi ki gitmisim diyorum. Yazin da basarili olamayinca; hayat daha da kotu cikmaya basliyor karsima. Isim zor. Makine muhendisligi okuyorum. Tip kadar etkili...

Hayatimda ilk kez banka hesabimda bu kadar az para kaldigi bir durumla karsilastim gecen gunlerde. Evimin masrafi cok oluyor bu sene ve ben de sanirim fazla tuketiyorum yiyecekleri. Annemgil her zaman hazir bana para gondermek icin. Ama neden onlari skstirayim ki? Devletten aldigim kredi yine de imdadima yetisiyor. Mutluyum; ama nasil geri odeyecegim konusunda suphelere giriyorum... Allah buyuktur.

Gecen cuma IAESTE sinavina girdim ve basarili bir sonuc bekliyorum. Sanirim 1-2 gun icinde sonuclari aciklanir. Aslinda o programla, yurt disina staj yapmaya gitmek gibi bir niyetim yok; cunku okulumu bitirmek istiyorum artik. Yine de iyi bir ulke cikarsa neden gitmeyeyim ki?

Ayin 11'inde evime gidiyorum. 2 ay oldu sanirim evdekileri gormeyeli. Cok ozledim diyemem; ama buralardan gidip degisiklik yasamak icin bence cok iyi olacak. Sanirim Carsamba-Persembe ya da Cuma gunu de donus yaparim gelecek hafta. Kitaplarimi goturmem lazim. Ders calismam lazim; ama evde ders calisabilecek miyim bilmiyorum. Allah'im sen bana yardimci ol ne olur?

Bazen cok zorlaniyorum her konuda. Fazla yuk varmis gibi ustumde. Hani boyle baskalarindan kaynaklanan degil; icsel olarak bir yuk var ustumde. 22 yasimda bu kadar cok seyle mesgul olmak bana cok geliyor. Hele evden cikmayi universiteyle ogrenmis biri icin hic de kolay degil. Eh zor seyleri severim ya da aci cekmeyi seviyorum; ama mutlu olmak icin de cok neden aramama gerek kalmiyor cogu zaman.

Sessizlik icinde kalmak istiyorum bir sure. Boylece daha cok kendime kalirim. Bir baskasina gitmesindense bir parcamin...

4 Kasım 2010 Perşembe

Internetsiz daha mi iyi ne?

31-10-2010'un blog kaydi.

Bugun internetimin olmayisinin 4. gunune giriyorum. Okudugunuz uzere, internetim olmasa da blogumda yayinlamak uzere yazdigim gunluk tadindaki, tadindan yenmez, yazilarimi internet agi yakaladigim ilk firsatta yayinlamayi planladim. Ve okudugunuza gore yayinlanmis demektir. Bunlar senin icin bloguuuuum!!!
Internetimin olmayisinin ilk gununde lanet saciyordum resmen kendime; cunku ben boyle internetsiz kalmamistim. Yani kendimi kisitladigim ve hic girmedigim gunlerim olmustu tabikii; ama o zamanlar soyle bir hissiyat vardi: Nasilsa internet bir klik otede; istedigim zaman kullanabilirim, maillerime bakabilirim ya da yeni sarkilar indirebilirim bilgisayarcigima… Simdi ise bu hissiyat yok! Hissiyatin h’si bile yok! Olmezsin birkac gun internetsiz kalirsan, dendigini duyar gibiyim. Duydum da zaten epeyce. Goruldugu uzere, bu satirlari 3 gunluk internetsiz ve hala hayatta olan bir bunye yazmis bulunmakta.

Iyi ki yok internet. -Bu sozu soyleyecegimi adim gibi biliyordum.- Biliyordum; cunku internet benim normal yasamimin ustune bir ortu cekip; kendini uste cikartiyordu adeta! Yahu buyuk bir hevesle aldigim romanlarimi okuyamamistim. Bu kadar olur! Nerede o Ramazan ayinin huzurunu yasayan Arif, kitap delisi olan Arif! Tabii ne zaman internet uctu; o aksam aldim henuz sayfasi acilmamis “ask” romanimi elime...

Tutku… Lisa Valdez’in yazari oldugu bu guzel ask romani, bundan once okudugum ask romaninda, Asla Unutulmaz, konu alindigi turden bir ask hikayesi anlatilmakta. Yine boyle kraliyet ailesi ve turevinde seylerin hakim surdugu, eskide yasanan bir ask masali…

Ve tabiiki ben yine bir ask romaninin esiri olmanin verdigi ustun huzur ve mutlulukla, 2-3 gun once aldigim kararlari, kendimi sevme calismalari gibi, daha iyi gerceklestirmeyi hedeflemis bulunmaktayim.
Gecen gun odami duzelttim. Masamin uzerindeki bazi esyalara farkli sekiller verdim. Ve epeyce birikmis Toefl odevlerimi yaptim. Ingilizce ile tekrar bu kadar cok butunlesecegimi ummazdim. Yani aklimda vardi elbette bir gun tekrar ciddi anlamda calismalar yapacagim konusu… Simdi epeyce ciddi seyler yaptigimi hissediyorum. Okudugum bir paragraftaki bilmedigim cogu “teorik/akademik/yasamdaki herhangi bir konuyu iceren” kelimeleri umursamadan, o parcayla ilgili bir suru soru cevaplayabiliyorum! Ve isin ilginc tarafi ya da kotu tarafi mi demeliyim, bilemedim simdi, benim karsima hep o turden paraglar, listening ve writing konulari cikiyor ve cikacak da; daha da kotusu ben karsima gelen her bir kelimeyi ezberlemeliyim, basarili olabilmek icin... 
Kader, acaba diyorum benimle ilgili planlar yaparken yaninda cerez olarak limon ve turevi bir sey mi yemekte idin? Cunku bu yuz eksitici, eglenceli gibi gozuken; ama sıkıcı olan yasamimi baska turlu olusturmus olamazsin!
Kendimi daha cok seviyorum. Duzenli olunca, gereksiz insanlari ya da gereksiz insancil konusmalari hayatimdan uzaklastirinca; diger bir degisle, insanliga ait seyleri uzak tutunca hayatimin daha iyi oldugunu dusunuyorum. Mutluyum su gunlerde. Internet gelince bu sefer daha bilincli yaklasirim duruma… En azindan guzelim Ramazan ayindan sonraki ani cokus ve internete yapisma durumu olmaz! Sen uzak tut yarebbim(!).
Hizli not: Bu gece saatleri geri almaliyim! Bu demek oluyor ki artik daha fazla gece olacak ve daha cok evde zaman gecirecegim. Oley!