15 Ekim 2010 Cuma

Safim ben. Eveeeet!

Ben cidden safim.

Ikiyuzlu, uckagitci vb. kotu seyleri olmayi denedim bir suredir. Yani son zamanlarda denemedim; ama hayatimin belirli evrelerinde denedim. Denedim; cunku hayat bunlari kullanmayi gerektiriyormus. Bunu gordum.

Beceremedim; ama... Beceremiyorum da.

Her bir hareketimin pesi sira uzuluyorum bazi seylere. Birinden etkileniyorum, guzel bir topluluk hareketine giriyorum ya da birine yardim ediyorum... Sonra donup soyle bir verdiklerime ve aldiklarima bakiyorum. Bazilarinda sonuclari karsi tarafta eskilere bogulmus olarak goruyorum. O zaman anliyorum ki yine ayni hatayi yapmisim...

Ayni hatalari yapmakta ustume baska kimse yok sanirim. Ozellikle ayni hatalari yapmak icin ugrasiyorum hayatim boyunca sanki.

Blog? Sen de benim kadar saf misin cidden? Yoksa benim beceremedigim uckagitciligi sen yapabiliyor musun?

*****************************

 Toefl kursu beni epeyce mesgul ediyor gibi. Ya da ben ustune dusmedigim icin fazla, mesgulluk olarak degerlendiriyorum durumu. Odevlerimi son gune birakmamayi ogrenecegim bu haftasonuyla birlikte, eminim!

Hayatin hizina coktan kapildim. Doneme tam olarak basladim. Bu haftasonu her seyle ilgili son noktayi koyuyorum. Yeni bir proje geliyor. Eskilerine gore daha hafif olacagi kesin. Mesguliyetimiz fazla ya...

Eh benim istedigim de cok mesgul olmak idi. Buyrun buradan yakin? Sigara kullaniyor musunuz? Ben 1 kere icmeyi denedim ve rezil bir sey oldugunu dusunerek dumani ucuncu kez icime cektikten sonra sigari attim. Bir daha da denemedim. Icmeyi de dusunmuyorum. Bu deneyisim sanirim 2008 senesinde idi. Mutluyum. Sigara kullananlara da cok uzuluyorum. Gercekten hayatlarina yazik ediyorlar; sigaraya ayirdiklari butce bir yana...

11 Ekim 2010 Pazartesi

Yarin olecek miyim? Sanmam...

Dun ve bugun Toefl kursum baslamis bulunmakta.
Dun de garipti Toefl dersi; bugun de garipti. Kotu anlamda degil tabii. Ben sadece duzensiz bir sekilde gelismis Ingilizce'ye sahip oldugumu gordum. Basariliyim yine de; ama duzene sokmak icin bu kurs galiba epeyce ise yarayacak... Hayirlisi dedim ve basladim. Onumuzdeki gunlerde o kadar dersimle birlikte bir de Ingilizce ile bogusacagim. Gerci ben bu kurs isini, sosyal etkinlik olarak goruyorum daha cok.

Mezun olunca ne yapacagim onu dusunur oldum biraz bu aksam. Dusunmek istemiyorum aslinda. Son senenin verdigi bir baski var sanirim. Neden boyle?

Bugun Turk sanat muzigi moduna girdim nedense. O da ayri bir sey. Sabah kalktim, dilimde birkac tane TSM sarkisi dolaniyor. Hayirdir acaba dedim, hazirlanip kursa gittim; geldim. Dinlemeye basladim. Su iki sarki en begendiklerim arasinda...

http://fizy.com/#s/1aj0t6
http://fizy.com/#s/1ltw2q

Kalbimi unutali cok oldu sanirim. Hic bahsetmiyorum bile. Bugunlerde atislarini duymayi cok istiyorum; ama kendi halimde sadece sessizce calistigini hissedebiliyorum.

Hemen hemen her hafta, bir markete gidip 20-30 liralik bir seyler aliyorum. Pazara da cikiyorum sali gunleri. Orda da bir 5-10 lira gidiyor. Cok mu harciyorum ben? Dikkat de ediyorum epeyce ama... Neyse simdilik idare ediyorum elimdekilerle. Boyle gider bu sene, insallah.

Aldigim kararlar havada kaldi hep; ama boyle saatlerimi bilgisayar basinda gecirmekten degil. Sabahtan aksama bir sekilde disarida, bir seyle mesgul oldugum icin boyle oluyor. Ve bu durum beni uzuyor.

Bir karar daha aldim bu aksam. Bundan sonra gunumu yarin olecekmisim gibi yasamaya calisacagim. Simdi yarin oluyormusum. Son blog yazisini da yazan, ACY 22, son yolculuguna ugurlanmak uzere Ankara'ya gonderildi, felan. Allah gecinden versin, diyorum; ama cok istekli oldugumu soyleyemem bu soz icin.

Neyse, yarin guzel bir gun olacak. Umarim...

6 Ekim 2010 Çarşamba

Ertelemeden yasamaliyim!

Ertelemeden yasamak istiyorum bazi seyleri. Hatta bazi seyleri degil, her seyi! Bana faydasi olabilecek bircok seyi erteliyorum. Sebebini bilmiyorum; ama bazen "tamam, yarindan sonra basliyorum" "su gun yapiyorum" "bence su gunler cok ideal bunu yapmak icin" vb. cumleler kurarak, surekli bir seyleri erteliyorum. Adina ise; plan-program yapmak diyorum. Oysa ki dupeduz erteliyorum...

Bazi seyler guzel geciyor son birkac haftadir. Onceki yazilarimda da bahsettigim uzere, Allah bozmasin, huzurum var. Epeyce konuda rahatim ve cogu seye sahibim. O yuzden sukran duyuyorum verenlere. Hazir boyle iken diyorum ki bu huzurlu zamanlarimi daha iyi gecireyim. Daha faydali seyler yapayim. Ne yazik ki koca Ramazan ayi boyunca yaptigim yiginla guzel seylerin, bir tanesini bile yapamiyorum! Daha mutlu ve huzurluyum; ama o zamanlar yapmak istediklerimi su anda yapamiyorum ve bu beni deli ediyor! Bunlarin arasinda kitap okumak var tabiki. Neden birden biraktim, bilmiyorum. Sanirim tekrar kitap okuyan bir Arif olmaya geri donus yapsam iyi olacak...

Dersler beni bu donem cok zorlayacak gibi gozukuyor. Bastan iyi bir sekilde hepsini rayinda tutmak en guzeli, tabiiki yapabilen icin. Ben de yapmaliyim. Ve ustumden su yeni doneme, yeni ev hayatina ve diger yeni seylere alisma surecini atmaliyim. Su andan itibaren daha da cok odaklaniyorum onumdeki hayatima!

Veee beklenen TOEFL kursu sonunda basliyor! 5 kisiyle alacagimiz bu kurs icin, baslangicta 1000TL olan kurs bedelini, zar zor 700'e indirebildik! Eh fiyat ilkine gore guzel bence. Yalniz, isin benim acimdan olan kismini dusununce, keske ucretsiz olsa kurs bana, demeden edemiyorum; cunku mecburi olarak yasadigim bu yeni evin kirasi, yeme icme masraflari vs. ustune yine okul zamanindayken gitmem gereken bu TOEFL kursu eklenince, babamla aramdaki baglar daha da gucleniyor; cunku babama hepsini odetmemeye calisiyorum. Zaten yeteri kadar masrafa giriyor adamcagiz. O yuzden kurs icin, bir kenarda sakladigim Erasmus hibesinden kalan parayi kursuma veriyorum. Geri kalanini da babama birakiyorum. Aylik harcamam nedense her sene daha da fazla hale geliyor gibi. Normal harcamalar yapiyorum. Sigara ve icki gibi ekstraya kacan aliskanliklarim da yok oysaki!

Hayatim bu haftasonu ile birlikte oldukca mesgul hale geciyor. Ders yukum bu donem cok fazla. Elimden geleni yapip; zamaninda mezun olmak istiyorum. Artik ileriye atilacak seyler yapmak zorundayim. Ve bunun dusuncesi bile beni korkutuyor bazen. Keske Amerika'da kalip; yine ayni seyleri yapip, ayni parayi kazanabiliyor olsaydim. Ne kalbim bos olsaydi ne de beynim...

D&R kartim gelmis Isparta subesine. Gidip onu almaliyim bir ara. Haftasonu gidebilirim mesela. Bir de film izlerim eger bulabilirsem guzel bir sey. Hos, aklimda Cehenem 3D var; ama Isparta'da olup olmadigindan emin degilim.

Su siralar yalnizligimdan pek yakinmiyorum. Bundan su anlasiliyor ki mesgul olunca kalbimi dusunecek zaman kalmiyor. Yine bir yerlerde biriktiriyorumdur bir seyleri ben... Bakalim ne zaman patlak verecek...

O kadar sey dusunuyorum, hissediyorum, yasiyorum... Ama yine de iyimserim, yine de kucuk seyleri kendime mutlu edecek hale getirebiliyorum. Bu halime cogu zaman sinir olsam da, mutluyum boyle oldugum icin.