Ankara, proje ve Arif

Ankara'da hava guzel bence. Isparta'dan serin gibi, en azindan evin ici bu sekilde. Ya da icimdeki sessizlik ve tarif edemedigim garip huzur beni bu sekilde hissettiriyor...

Oruclu iken kesinlikle yapmaniz gereken sey: Dua etmek. Hele bir de diger zamanlara gore daha da basiniz dertteyse, oruclu zamaninizi dua ederek gecirin. Sinavlarimin cuma gunu bitmesiyle ben de ev bulma konusunda strese girdikce dua ettim. Allah yardim etti de, ilk aramamda en cok istedigim yeri tutmus oldum. Mutluyum; cunku konumu bakimindan en istedigim yerlerden birinde bulunmakta, seneye kalacagim daire. Mutluyum, cunku zamaninda birine bu ev ve ders konusunda guvenerek hata ettigimi sonuna kadar farkettim.

Canim aciyor bir yandan da. Sessiz kaldim, cok hem de. Hani duygularima acilabilecek her ihtimalin oldugu seylerden uzak yasiyorum su anda. Normalden de uzak yasiyorum. Sen bilirsin beni blog, fazla detaya girmemeli...

Simdi kendime vakit ayiriyorum iste. Eski resimlerime bakiyorum. Bilgisayardan hemen bikiyorum; cunku saatlerce bos ve gereksiz baktigim, sosyal iletisim (!) platformlarindan hem de en populerlerinden uzak kaldim, uzak duruyorum. Kendimleyim, dinledigim muzikler daha da cok isliyor beynime.

Projemdeki ilk ve en onemli gelismeyi tamamlamanin verdigi mutlulukla, onumuzdeki gunlerde diger basamaklarina gecmeye baslayabilirim. Sirada 2 ay oncesindeki kitap okuma huyuma tekrar kavusmak ve bir yandan da TOEFL icin ufak ufak Ingilizce calismaya baslamak var. Sanirim yarindan itibaren guzel bir adim atabilirim bu iki guzel proje basamagina. Sevgiyle ilgili degisim konusunu en sona almaya karar verdim. Belli mi olur karsima biri cikar bu evrede. Ya da ben oncekilerinin verdigi gazla, son basamaga daha istikrarli bir sekilde baslarim. O zaman sevmek duygusu yeniden tanimlanir benligimde...

dipnot: Dun gece sen saati kur sahur icin, son bes dakika kala kak, ustune ezan acaba okunmus mudur diye stres yaparken diger bir yandan da agzina olabildigince yemek ve su tepistir. Sonra da ezanin okunmasiyla bir rahatlama ve acaba tutmasam mi dusuncesiyle niyet et. Ve Ankara'ya dogru yola cik. Su anda da aksam ezanini hasretle bekle. Ah ben! Ah beeeen!

Su anda kendimle kaldim.

Bugunu yasayacagimi biliyordum! Su anda projem de onemli bir adim attigim anlardan birini yasiyorum.

Harikayim bence.

4-5 gundur Facebook hesabimi israrla acmamaktayim, hatta unuttum bile, o derece. Twitter malum, kapali resmen. -bozuk plak gibi hissettim kendimi resmen, neyse- Bir sitedeki profilimi sildim tamamiyle. Ve iste bomba, MSN adreslerim su anda bilgisayarimdaki kayitlari da silinmis bir sekilde "MSN Chat" bolumu kullanilmamak uzere bilgisayarimdan ve hayatimdan kaldirilmis durumdalar. Ozetle Msn ile birlikte internetteki zamanimi harcadigim seyleri an itibariyle, kapatmis, silmis ya da kullanmiyor durumdayim.

Resmen bilgisayarim ve kafam hafiflemis durumda. Cok muyluyum. (L)

Msn adreslerimden birinden giderayak neredeyse kendimi yine benzeri bir duruma atmaktan kurtuldum. Anlamiyorum bazen, insanlari gercekten anlamiyorum. Ben de anlama sorunu var sanirim. Cok salak biriyim ya da, her neyse. Bana cok ilgi gostermeyin. Durup dururken hele, bir de daha hayatta hic gorusmediyseniz benimle, benim sizin benden sevgili anlaminda hoslandiginizi ve ona gore davranmami dusundurecek sekilde ilgi gostermeyin. Alisik degilim ben o tip seylere. Yani kimisi, kusura bakma der cikar gider hayatimdan, kimisi 'ben arkadas olarak hoslaniyorum demek istedim' der gider. O yuzden sozum meclisten disari olmakla beraber, sizleri sevdigimi bilin. Seni de seviyorum blog. (K)

Msn'in o mesaj alindi sesini duymak bile istemiyorum artik. Nefret ediyorum Msn denen seyden. Bu aksam onemli bir karar aldim bence Msn kullanmama konusunda.

Ah Arif. Bugune kadar yasadiklarin sana ders olsun. Baskalarina oyle guzel bir kapak ol ki senin hakkinda: "nasilsa yine profil acarsin, yine Msn'e gelirsin, yine yine yine!!!" seklinde konusanlar senin irade sahibi oldugunu gorsunler. Goster onlara ne kadar icten yasadigini hayatini, goster ki her biri anlasin, farketsin yoklugunu. Aslinda cok onemli degil yokluk meselesi. Ben boyle sanirim daha az uzuluyorum hayatta.

Ben yoldan cekildim bu gece. Kimsenin yolunu tikamak istemiyorum. Kotu insanlarin, ruh hastalarinin doldugu bir ulkede hele, bu kadar saf ve masum dusuncelerimi insanlarin pis ellerine alet etmek istemiyorum. Cekildim. Umarim, o dunyadaki her insan, yasadigi sahte mutlulukla daha da mutlu olur da beni uzmeye calismak icin karsima cikmayacak kadar mesgul olurlar.

dipnot: Senden gidemem blog artik. 2 yil cok sey biriktirdim sende. Senden gidemem. 1 haftana bile kiyamazken, paylastigim seylere bakip, silip gidemem senden.

dipnot 2: Bana yardim ettim Allah'im, yardim et ki sozumu bu sefer cignemeyeyim. Karsima cikardigin insanlar icin isyan etmiyorum sana, etmem de. Boyle kalacaksalar hep, bir daha cikarma kimseyi karsima. Cikartiyorsan da bir sozume baksin mutlulugum, lutfen. Cunku hep o insanlar yuzunden ben su an bunlari yapmak zorunda kaldim...

dipnot 3: Bir sekilde blogumu bulmus sahislar, arkadaslarim, ailem, ulasmak isteyen her kimse, mail adresim:

*duzeltme: Su sarkiyi ekleyeyim dedim. Birden boyle her seyi birakip gittigimi hissettim. Sanirim ucmaya hazirim...

Yok oluyorum internetten!

Eveeet. Basligi aslinda Ramazan olarak mi yapsam diyecektim; ama takip ettigim bir cok blogunki o sekilde olmus zaten. Dedim ben farkli olayim.

Proje. Ne durumdayiz Arif?

Msn adresi kaldi blogcum. Su anda normal cevrimci olma surelerini minumuma indirmekle mesguluz.

Facebook hesabim donmus durumda. Eski profilimi arada bir aciyordum, birilerine bakmak icin. Ama an itibariyle o profilimi de birazdan verecegim link ile, 'kalici olarak' silmis bulunmaktayim. Facebook'un sadece dondurma degil, kalici profil silme ozelligi de bulunmaktadir. Su adresle birlikte bu islemi gerceklestirebilirsiniz:

https://ssl.facebook.com/help/contact.php?show_form=delete_account

Twitter private durumda. Ve bir suredir cevrimici olmadim orada.

Popmundo oyunumu oynuyorum arada bir web uzerinden. Onda da cevrimici olmuyorum eskisi kadar.

Surekli ilgilendigim bir sitedeki profilimi de kullanmiyorum an itibariyle.

Onun disinda beni baglayan muzik siteleri var ki ilgilenmesem de olur zaten onlarla. Ozetle, Ramazan ile birlikte guzelce uzaklasiyorum bu internet denen zehirli sarmasiktan. Ve icinde barindirdigi diger zararli, dunyami bozan insanlardan...

Kendime daha cok vakit ayirmanin verdigi mutlulukla diyorum ki: beni uzen kimse, mutlulugun M'sini bile haketmiyor ve elbet bulacaklardir ettikleri kotuluklerin yansimasini.

Saglicakla kalin, hayirli Ramazanlar!

dipnot: Bu yazimda kullandigim resmi begenmeye basladim. Sanirim devamli olarak bunu kullanacagim bu konuyla ilgili yazilarimda. Smiley Face!