Yeter artik

Blog! Nefret ediyorum insanlardan! Insan oldugum icin utaniyorum kendimden. Yine biri icin agliyorum salak gibi! Yoruldum blog. Nefret ediyorum bu hayattan. Yoruldum artik! Ne ister benden bu insanlar, ne istiyorlar gozyaslarimdan? Hangi birini hakettim ben bugune kadar?

Bulunamayan cevap: Sessizlik

Susuyorum bundan sonra. Tepkisiz kalmaliyim olaylara ben. Yoruldum surekli fikirlerimi sunmaktan, kendimi anlatmaya calismaktan... Birakiyorum insanlar anlasin diye; ama olmuyor demek ki kimse ya anlamiyor ya da anlamiyor gibi davraniyor. Anlayanlar neden sessiz kalmayi tercih ediyor peki?

Ustelik iliskilerime yorum yapanlara ne demeli? Haklilar belki bir kismi; ama gereksiz yorumlarla kafam allak bullak oluyor yeteri kadar. Cozumu belli; ama lanet mesafelere kadar yolu var...

Bekle Arif sen. Alistin beklemelere ne de olsa. Bekle...

Arif Kimdir?

 Arif; kendi icinde sorunlari buyutur, dusunur, tartar, cozer, yeni problemler uretir; daha sonra doner bunlara uzulur, yargiladiklarina kirilir; mevzuda adi gecenler anlamaya calisir... Sonra Arif unutur, onlar da unutur. Sonuc; yazik Arif'e.