17 Eylül 2009 Perşembe

New York'da Ilk Gun


Son 3 haftadir aglamaktan farkli bir hale girdim. Aglamamin bircok nedeni var aslinda... En basta gelenlerden bir tanesi Amerika'yi birakmak istemeyisimdir; ama 3 gun oncesine kadar Amerika'da gecirdigim 3 ayi askin sure zarfinda yasadigim sehir olan Virginia Beach'den ayrildim ve New York yollarina dustum...


2 gundur New York'dayim, merkezinde kalamadigim icin New Jersey'de bir hotelde kaliyorum, ben ve 9 arkadasim ile birlikte. Kaldigim yer New York'un merkezi diyebilecegim Time Square'e yakin ve bugun Time Square basta olmak uzere bircok yeri gezdik. Bir tura katildik aslinda, 48 saatlik bir biletimiz, New York'u gezdiren ve belli duraklarinda inip binebildigimiz ustu acik otobuslerimiz ve 54$ odemisligimiz var. Gayet mutluyuz, New York'u bu sekilde daha iyi geziyoruz. Tek sorunumuz yemek biraz pahaliya geliyor bize. Time Square'deki McDonald's'da da hamburger yedikten sonra heralde artik McDonald's konusunu kapatmis bulunuyorum hayatimda! 7$ cok degil bir Big Mac icin; cok olan kismi Virginia Beach'de 5$'a yeyip burda 2$ daha fazla oduyor olmamiz. Tabii yedigimiz bu McDonald's subesi hayatimdaki en 'manyak' McDonald's subesi oldugu icin yorumsuz kaliyorum bu 2$'lik fazlaliga.


Dunyanin kalbinin attigi yeri gordum bugun... Bence artik dunya fazla sigara icmese iyi olur; cunku dunyanin kalbi; benim oyle abartildigi kadar da ilgimi cekmedi. Oyle asiri ozgur hayatlar var sokaklarda, evet, yine de gayet rahat bir sekilde "bildigim New York iste!" diyebiliyorum; sanki onceden gelip kalmisim gibi... Sanirim Amerika'ya cok alistim ki bana fazla sasirtici gelmedi NYC. Tamam, belki yuksek binalari var, belki Time Square'deki Adidas subesinde 500$'a yakin t-shirtleri var, belki kopruleri cift katli olup; alt katindan metro hatti geciyor olabilir... Ben yine de oyle herkesin abarttigi kadar etkilenmedim New York'dan... Belki de kalabalik sehirleri sevmiyor olusumdandir...


Kaldigim otelin bulundugu New Jersey eyaletinin Jersey City'si bile daha cekici geliyor bana. Ozellikle kaldigim bolgeyi basmis olan sevgili(!) Hint, Ispanyol kokenli insanlar, cok garip ve bir o kadar da bizden biri gibiler. Bizden biri derken, aksanlari anlaminda tabiki...


Amerika bende cok sey birakti. Iyi anlamda hepsi, simdilik, cok sukur. Hani diyorum su son gunlerimde de Amerika'nin o film tadindaki macerali kisimlarini gormeden doneyim ulkeme; tek dilegim budur simdilik.


Bu son 2-3 haftadir oyle garip ve asiri umut dolu kararlar aldim. Artik farkettim ki Turkiye bana cok uzak bir yer. Su anlamda uzak, ben Turkiye'de kaldigim surece, yozlasmis kulturu ve insanlari yuzunden surekli mutsuz bir halde olacagim. Ve Amerika'nin her seyiyle memnun kaldim. Aylardir Turk yemeklerini ozlemis olsam da, ailemi ozlemis olsam da; elime ufacik bir ihtimal gecse burada kalirdim! Ve bir sekilde geri donmek icin ugrasmaya basladim simdiden. Bunu yapmaliyim; ne olursa olsun; basarmaliyim, hayatimin geri kalani icin en azindan...


Amerika'nin bana kattiklarini anlatmak icin kelimelerim yetmez sanirim. Gezip; gordugum seylerden daha fazla adeta. Ve bunlarin hepsinin meyvesini Turkiye'ye dondugumde toplayacagim eminim.


Su anda saat gecenin 2'si olmakla beraber; uyumam gerektigini hissediyorum. Ki yarin da Ozgurluk Aniti'ni gormeye gidiyoruz; yakindan... Sanirim Manhattan'a da geceriz yarin.


New York ve Ben.

3 Eylül 2009 Perşembe

Beklerken...

Umutsuz bir sekilde beklemek cok kotu. Hani beklediginiz sey icin bir umudunuz olsa daha cabuk gecer zaman, sonunda elde etme mutlulugunu yasama bilinciyle... Aksi halde hayat size zehir olur. Evet, olur, olabilir. Bu sizin bazi seyleri ne kadar onemsediginizle alakali.

Ya da cok sakin bir insansinizdir; boyle her seyi oluruna birakan turden. Surekli sakinsinizdir, olaylara tepkileriniz yok denecek kadar azdir, olumlu olumsuz...

Hah iste bu benim bahsettigim turden insan modeli. Diyordum ki Amerika beni bu hale getirir! Kocaman ulke, edindigim onlarca arkadasim var Amerikali... Bu iki faktor cok etkili oldu bu hale gelmemde. Nasil oldugunu soyle bir anlatayim; simdi 'kultur' denen faktoru benliginize isletebilmek icin, o kulturle bezenmis seylerle muhattap olmalisiniz. O kulturun insani ve yasam sekli gibi... Ben bunlari icten ice, derin bir sekilde yasadim; hala daha yasiyorum... Ve gordum ki:

* 1 dolarin degeri, gercekten cokmus.
* Amerikalilarin cogu dikkatsiz ve saf; ama uyanik olmaya calisinca basariyorlar.
* Cogu Amerikali ve Amerika`da uzun sure yasamis insanlar, asiri bir rahat ve dusuncelerini rahatca soyleyebilen insanlar, anladigim kadariyla...
* Sicak kanliliginizi onlara gosterirseniz, size normaldekinden daha samimi davranirlar, ki Amerikalilar zaten bir hayli samimi.

Ve bunun gibi Amerika ve Amerikalilarla ilgili edindigim bircok tecrubeyle birlikte ben de yavastan onlarin dusunce yapisina gecis yapmis bulunmaktayim. O kadar rahatim ki, biri beni sinirlendirecek bir sey soyleyince, soyledigi seyde hakli olmadigi halde soylese bile, icimden sinirlenmek yerine gulmek geliyor. "Bu ne sacmaliyor ya?" durumuna giriyorum... Rahatim artik dusunce konusunda.

Bekliyoruz efendim, az vakit kalmis bulunmakta Turkiye`m topraklarina ayak basmak icin. Gelmek istemedigimi onceden de soylemistim. Cok zor gelecek bana orada yasamak. Huyum mu nedir anlamiyorum, bana uyan bir ortam aramaktansa, bulundugum ortama uyum saglamaya calisiyorum, boyle her sey benden yana sorunsuz olsun, geriye de karsidaki insan/ortam/diger varlik kalsin. Ben nasilsa uyum saglarim dusuncesi var. Buraya alistim cok rahat bir sekilde; ama artik donup de Turkiye sartlariyla tekrar yuzlesmek istemiyorum. Kim ister ki? Ben oyle asiri milliyetci biri degilim "ille de ulkem olsun" diyemiyorum. Neden deyim ki? Ulkemde mutlu olamiyorsam bir sorun var demektir...

Bekliyorum efendim, az umut kalmis icimde Amerika ile ilgili, onlarinda buyuk bir kismini gerceklestirip donmek umidim var ulkeme. Turkiye icin daha buyuk umutlarim var su anda; o kadar buyukler ki varliklarini su anda bile hissedebiliyorum. Insallah Allah yolumu acik eder...

Daha bir yalnizligi sever oldum, daha hassas oldum, daha seviye ozlem icindeyim...

30 Ağustos 2009 Pazar

Son 3 hafta...

Bugun isten eve geldigimde soyle bir eski `ben` e baktim, eski `ben`in yazdiklarina baktim... Sonra gorduklerim, okuduklarim; icimi o kadar karartti ki; nasil bir seymisim ben boyle?!, dedim. Ne kadar `insan iliskileri konusunda kendimi kasiyormusum, neler dusunup; neleri yapmayi bekliyormusun... Ve en onemlisi, neden bu kadar kara kapli, gozu kor bir insan oldugumu anladim en sonunda. Tek nedeni esi benzeri olmayan Turk milletim!.. Yanlis yerde, yanlis kulturde; dogru insanlarin arasinda, dogru sekilde dogmusum bu dunyaya. Ters giden seylerin sebeplerini daha iyi anladim Amerika`da.

Hep derdim, universite benim tek degisim donemim olacak hayatimda, diye. Ki oyle olmustu. Yani eski `ben` ile universite sonrasi `ben` arasinda daglar kadar fark vardi; ama artik daha yeni bir `ben` var. Bunu eski `ben`in yarattiklarina bakinca daha iyi anliyorum...

Tamam, Amerika`nin bana olan faydalarini surekli soyledigimin farkindayim; ama gercekten bu sekilde. Bunun belki Amerika ile alakasi yoktur bilemem. Hani baska bir ulke de olsa ayni etkiyi yaratabilirdi ben de. Sonucta su anki degismis `ben` i cok seviyorum, gercekten cok seviyorum, eskiden yaptigim seyleri yapmama kararini bile vermiyorum artik; cunku yapmayacagim. Neden boyle bir sey icin gunler oncesinden plan yapayim ki?

Su gunlerde hesap kitap olayina girmeye basladim. Yani biriktirdigim parayla neler almam gerektigini dusunuyorum bir yandan. Ev arkadaslarimdan biri tam 600$`lik kiyafet vs alisverisi yapti. Guzel, markali seyler almistir eminim. Ben de gecen bir alisverise gittim. Is arkadasimin ikinci isi Old Navy gibi bir kiyafet dukkaninda oldugu icin, calisan indiriminden faydalandim. Sagolsun, 100 dolarlik Gab marka bir mont tarzi bir seyi 51 dolara aldim, onun %50 kusur indirimi sayesinde. Birkac da Old Navy markali kiyafet almistim o gun. Tabi Old Navy`de %25 indirim hakki vardi arkadasimin...

Her sey bir yana, toplam 3 haftam kaldi donmek icin. 2 hafta sonra isimi bitirip; son haftada travel uzerine yogunlasacagim. Hepsinden once haftaya tum alacaklarimi bitirmem lazim.

Amerika`dan ayrilinca arkamda cok guzel anilari birakacagim. Birbirinden guzel dostluklarim oldu burda, eminim giderken aglarim, aglarim iste...

Donmek istemiyorum Turkiye`ye! Istemiyorum iste. Turkiye sadece yemeklerinin guzelligi ve sahip oldugu cografi ve tarihi ozelligi bakimindan kalbime isliyor. Baska bir ozelligi degil, ne insanlari, ne de sahip oldugu ustun kulturu(!)... Ne yazik ki mecburum, donmek zorundayim. Ailem Turkiye`de, bitirmem gereken bir makine muhendisligi var...

Donmek istemiyorum. Burada ben cok mutluyum. Kimseyle konusmak zorunda kalmiyorum. Yalnizligimin mutlulugunu burada daha iyi hissediyorum. Cok kolay para da kazaniyorum. Ve her sey cok ucuz. Beni Turkiye`de tutan bir sey yok. Hicbir sey...