Geçen hafta içinde Instagram profilimi sıfırladım. Sildim fotoğraflarımı. Kullanmıyorum zaten. Profillerimi tamamen silemediğimi aylardır ancak kavrayabildiğim için, sıfırlama yoluna gittim sosyal hesaplarımı. Öylesine duruyor varlıkları. Tam da istediğim gibi yani.
Ramazan ayı bitmek üzere Blog. Son 10 gününü boş yere geçirmişim gibi hissediyorum. Yani boş yere aç kalıyormuşum gibi. Allah daha iyi bilir tabi de, bendeki hissiyat bu şekilde. Son 5 gündür de hava hiç olmadığı kadar sıcak ve gittikçe daha da ısınıyor. Tabi ki zorlanıyorum, ama bir önemi yok. Dün akşam biriyle yüzyüze dertleştiğimde sorunumun/sorunlarımın ne kadar önemsiz ve değersiz olduğunu duydum. Öyleymişler, hatta çok bencil biriymişim be Blog. Öyleymişim yani...
2018 için verdiğim sözlerin ne kadarını tutabildiğimi düşünüyorum şu anda. O yüzden böyle daha fazla kendime mahcup olmamak adına, sana da yazmayı düşünmüyorum artık Blog. Keşke domainini de yenilemeseydim. Neyse.
Şuraya da şarkımı bırakayım...
Yapma sayın yazar. Tam da eve geldiğim için artık rahat rahat blog aleminde takılabilirim deyip okuduğum blogları takibe almaya başlayacakken.
YanıtlaSilGerçi şimdi bunu yazarak seni de bir sorumluluk altında bırakmak istemem. Her şey gönlünce olsun sayın yazar. Biz buralardayız.
Ben gider gider gelirim ki yine gelmişim, henüz yorumu gördüğümü de varsayarsak, blogumdan biraz soğumuş olduğum anlaşılabiliyordur. Velhasıl, teşekkür ederiz yine de düşünce ve okumalar için.
SilSevgiler.