Uzaklar...

Merhaba Blog, nasılsın?

Sana da karlar yağdı mı Blog? Her yerini beyazlattı mı dünyanın? Temizlik, saflık, duruluk getirdi mi sana da? Yoksa soğuktan şikayet eden, evden çıkamadığı için depresifleşen biri mi oldun?.. Nasıl oldun? Benimlesin yine de, biliyorum.

Bu akşam bir arkadaşım bana psikiyatriste gittiğini söyledi. Ben her ne kadar ona, gitmelisin, desem de; o henüz gidebildi. Sonuçlarından memnun kalır diye umuyorum. Çünkü ben 3-4 aydır mutluyum. Yine de bir gariplik hissetmiyorum, değil. Özellikle şu son günlerde. Sanki buraya, Diyarbakır'a, geliş amacımı tam olarak benimseyememiş gibi hissediyorum kendimi. O yüzden bu akşamı, yine, kendime ayırdım. Düşünmek için, biraz daha olup bitenleri idrak edebilmek için, daha iyi nefes alabilmek için, eskilerin eski olduğunu kabul etmek için biraz da...

Negatif olan şeylerden bahsetmeliyim biraz. 2013 kitap okuma hedefimden toplamda 7 kitap uzaktayım Blog. Ve 15 gün var. Yetiştirmem imkansız. Buna üzülüyorum mesela, yine de aylardır kitap okuyamıyor olmama daha çok üzülmeliyim. Çünkü uzak kaldım kitaplarımdan. Hayatımdan birini çıkartınca açılan boşluğu doldurmak için çok çaba sarfettim. Ve başardım... Doldurmuş durumdayım. Artık bir boşluk yok. En azından kafam sakin. Öte yandan diyetime bir türlü rutin uyduramıyorum şu sıralar. Her sabahım, akşamımla bozuluyor. Devam ettiremiyorum. Ablamdayken böyle oluyor. İstanbul'da da böyleydi mesela. İştahım mı açılıyor nedir? Diyarbakır'ın eti güzel bu arada. Burada yediğim lahmacun sayısı, ömrüm oyunca yediğimin yarısı kadar olmuştur galiba. O derece çok yemekteyim. Güzel, ne yapabilirim??? 

Bu akşamı, yukarıdaki saydıklarım ve daha saymadıklarım/sayamadıklarım için düşünme zamanı ayırdım kendime. Düşünüyorum. Ve bakalım yarından itibaren ne kadar başarılı olabileceğim. Bunların dışında, telefoncuğumla çok mutluyum. Bir iPhone sahibi olabilmeyi feci şekilde istemiştim. Ve Ağustos'dan beri kullanıyorum. Aşırı aşırısı mutluyum. Çünkü beni bilgisayarımdan tamamen uzaklaştırdı. Oyun oynamayan ben, birkaç oyun yükleyeyim derken, bilmem kaç oyun yükledim. Bir de WhatsApp çevrem oldu Blog. Görmelisin. Geçen gün adeta sabahtan akşama kadar elimdeydi telefon. Hatta arkadaşlarımdan birkaçı sitemkar şekilde "hep online'sın Arif??!!" tiribine girdiler. Ne yapabilirim? Burada henüz arkadaş edinemedim... Yani edindim; ama başkasının arkadaşı gibi oldu. Sözde... Bilmiyorum, o durumlar karışık biraz Blog. Boş ver. Yine de telefoncuğumla daha az vakit geçirmeyi hedefledim artık. Sanırsın ki sevgilim var. Belki de vardır? Kim bilir...

Hedeflerime odaklanmalıyım Blog. Tek diyebileceğim bu...