"Hissediyorum yavastan gercek halime donmeye basladigimi."
Haftasonunu Litvanyali bir arkadasimla gecirdim. Bana lazanya yapti. Allah'im nasil bir yemektir bu? Orada burada yedigimiz lazanya isimli hamur seyleri bence kesinlikle lazanya degil! Ve tavukla daha da guzel oluyormus bu is! Ben Italya'dayken lazanya yemek kismet olmadi. Zaten pizza yeteri kadar olayi kapatti bende, Italya olarak.
Ne diyordum, evet, bugun kendimi mutlu ve huzurlu hissediyorum, Allah bozmasin! Yani boyle yenileniyorum, mutlu oluyorum, tekrar eskiden oldugu gibi program yapip, onlara uymaya calisiyorum. Uyamadigimda yuzumde "tuh, ah vah" hali yerine, aptal bir siritis oluyor. Iyiyim ya. Eskisinden daha iyiyim. Daha boyle bir guclu, daha umut dolu. Daha istekli... Sanirim bu halime sebep olan sey gecenlerde yasadiklarim. Bunlarin biri, gelecegimle ilgili ufak tefek seyleri dusunmus olmam. Daha acik bir gelecek gordum sanki ya da yapabileceklerime soyle bir goz gezdirdim... Cok zor degil ya. Ustelik icimde yurt disiyla ilgili, Amerika'dan dondugumdeki gibi hisler yok artik. Var; ama o kadar istikrarli bir sekilde kendilerini belli etmiyorlar yerlerinde.
Degisimi seviyorum. Bana keske dedirtmeyen, "oh ya iyiki olmus" degisimlerime bayiliyorum hatta. Hep boyle degisimleri gorurum hayatimda umarim.
Derslerim de diger bir yandan sikistiriyor beni... Nasil iplerini tutup; kontrolu ele alacagimi bilmiyorum derslerim konusunda ya, hadi bakalim. Buradaki hocalar yardim etseler bana bari, Erasmus ogrencisi oldugum icin...
Ah bir de bugun hava hic de guzel degil! Genelde iyi havalarda mutlu olurum ben; ama bugunki huzurumu bu hava bile bozamadi. 2-3 saate yatarim zaten. O zamana kadar huzurlu kalayim. Ozledim bu halimi ben. Hem de cok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder