Oh be! Kendime geliyorum sanirim yavastan! 7-8 aylik bilincli eziyetten sonra boyle icimde her seyi mukemmele yakin hale getirmek icin bir isik gordum sanki! Icimde bir kipirti var! Asik felan olmadim, hayir. Sanki daha renkli hale geldim gibi hissediyorum. Boyle cevremdekilerin farkina varmaya, hayattan daha farkli bir tad almaya basladim sanki... Hissediyorum, iyi seyler bekliyor beni. Acaba bahar geliyor o yuzden mi? Vilnius'da uzunca bir suredir kis yasadim ben. Belki daha da icine kapanik hale getirdi burasi beni; ama ortalik da yesermeye basladi. Her seyle birlikte ben de tazeleniyorum adeta!
Biraz boyle eskilerden de siyrilir oldum. Son kalan 2 ayimi burada verimli bir sekilde gecirmeliyim ve sonra da Turkiye'de tam gaz devam ederim! Aslinda bu ruh halimin inisli cikisli olmasindan herkesle birlikte ben de nefret ediyorum; ama elden gelen bir sey de yok. Belki hayatimda ciddi seyleri degistirdim; ama bunu degistirmem imkansiz gibi bir sey...
Italya turumun yorgunlugunu yavas yavas atiyorken, bu aksam arkadaslarimla birlikte bir suredir gitmedigim gece klubune gideyim diyorum. Dans ve muzik ile eglence hayatina atilip; ertesi gun de derse gitmek zaten Erasmus hayatinin vazgecilmezlerinden... Hos, baskalari hic gitmiyor derse; ama ben gitmek zorundayim.
Bir de su Paris gezimi iple cekiyorum. Paris'i gormek benim yakin gelecekte gerceklestirmek istedigim en buyuk hayallerimden biri... Insallah aksilik olmaz da giderim oraya...
Epeydir iyi bir ruh haline burunmemistim. Daha iyiyim simdi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder