Böyle bir git gellerdeyim bu aralar.
Antalya'ya gittim yine geçen hafta sonu. Gezmediğim birkaç yeri gezdirdi arkadaşım.
Daha böyle bir içmeli, dinlemeli, oturmalı taraflarını gezdim bu sefer.
- Anlık bir aşkım oldu. Geçti gitti.
- Hayatımdan kaldırdığım insanları yine sokmaya mı çalışıyorum ben?
- Nefret ediyorum kendimden!
- Ders çalışmak zorundayım; finallerim yaklaşıyor.
- Off Amerika'ya gitmeye az kaldı. Moralim neden bozuluyor benim?
- Salı günü İzmir'e gidiyorum! İzmir'i de görmüş olacağım artık.
- Çok mu gezdim bu dönem ben ne?..
- Yalnızım. Yalnızım deyince beni anlayanlar olsa keşke etrafımda hep. Yoklar...
- Gereksiz mânâlar yüklemişim birçok insana, bugüne kadar. Hepsini yok etmek istiyorum.
- Hayat tecrübesi denen şeyden de nefret ediyorum.
- Kötü olmak istiyorum. İyi olmaktan mutluluk gelmiyor.
- Küstüm sana blog! Sorma nedenini! Küstüm işte. Gidiyorum...
Gittim. Yokum bir süre. Kendi başına kal sen de blog! Nefret et benden.
Lütfen...
hepimiz gitgellerdeyiz...ruhlarımız....
YanıtlaSilkötü olmak istesekte beceremeyiz....inan buna...
bazen dinlenmek küsmek lazım...kendimiz için....
Beceremiyorum, biliyorum.
YanıtlaSilKendime kötü oluyorum sadece.
Fazla iyi olmakta zarar verici, kırıp dökmemek için bazen kendimiz kırılıyoruz bu dünyada. Finallerinde iyi çalışmalar, umarım arayı uzatmaz, arada sırada gene yazarsın :)
YanıtlaSilEvet ne yazık ki. :/
YanıtlaSilTeşekkür ederim, yazmaya çalışıyorum fırsat buldukça. Tabi final haftası zor olur sanırım. :))